Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; çiçeklerle bezeli geniş bir vadinin ortasında kurulmuş Gülistan adlı bir krallık varmış. Bu krallığın sarayı, pembe mermerlerden inşa edilmiş olup etrafı mis kokulu güllerle çevriliymiş. Halk, yöneticilerinden memnun, toprağından bereketli ekin elde eden, huzurlu ve mutlu insanlardan oluşurmuş. Sarayın en sevilen simalarından biri de, güzelliği ve nazik kalbiyle ün salmış Barbie Prenses imiş. Barbie, uzun sarı saçları, güleç yüzü ve etrafına yaydığı iyilikle tüm krallığın gözbebeği hâline gelmiş.
Barbie, her sabah sarayın bahçesindeki gülleri sulamadan gününe başlamazmış. Güllerin narin yapraklarına dokunurken, “Güzelliğiniz, bu krallığa neşe ve sevgi versin,” diye fısıldar, onlarla adeta konuşurmuş. Halk da bu davranışını takdirle izler, “Barbie Prenses, sadece görünüşüyle değil, kalbiyle de bir çiçek kadar zarif,” dermiş. Günlerden bir gün, saraya telaş içinde bir haberci gelmiş. Habercinin soluk benzi ve titreyen sesi, kötü bir şeyler yaşandığını anlatır gibiydi.
Habercinin bildirdiğine göre, krallığı besleyen ana nehir beklenmedik bir şekilde kurumuş. Kasabanın ileri gelenleri endişeli, tarlalar suya hasret kalmış. Bu durumu duyan Barbie, “Birlikte çare aramalıyız,” diye düşünmüş. Hemen krallığın kütüphanesine giderek eski kayıtlara göz gezdirmiş. Saray görevlileri ve bilge hocalar da Barbie’ye yardımcı olmuş. Bir süre sonra, eskilerden kalma bir efsaneye rastlamışlar. Efsane, “Gizli Gül Mağarası” adlı bir yerden bahsediyor, bu mağarada sihirli bir kaynak suyunun aktığı söyleniyormuş. Ancak mağaranın bulunduğu yer, gök gürültüleriyle meşhur sarp kayalıkların ötesindeymiş.
Barbie tereddüt etmeden, “Bir at arabası hazırlayın,” diye emir vermiş. Yanına birkaç güvenilir asker ve rehber olan yaşlı âlimi de alarak yola çıkmış. Yolculuk zorluymuş: Dağların yamaçlarından geçerken rüzgâr öyle kuvvetli esmiş ki, arabayı savuracak sanmışlar. Fakat Barbie, “Krallığımızın bereketini geri getirmek için pes edemeyiz,” diyerek cesaret vermiş. Günlerce yol aldıktan sonra, gök gürültülerinin yankılandığı yüksek kayalıklara ulaşmışlar. Orada devasa bir kapının önünde duraksamışlar. Kapının üzerinde güllerden oluşan bir kabartma varmış ve ortasında da bir kilit göze çarpıyormuş.
Yaşlı âlim, yanında getirdiği eski kitapta tarif edilen anahtarı çıkarınca, kapı kendi kendine açılıvermiş. Herkes hayret içinde kalmış. Kapının ardında, loş ışıkların süslediği bir mağara uzanıyormuş. Duvarlarından rengârenk kristaller sarkıyor, yeri inciler gibi parıldayan taşlar kaplıyormuş. Mağaranın derinliklerine indikçe, hafif bir su sesi duyulmaya başlanmış. Sesin kaynağına yaklaştıklarında, ortada minik bir gölet belirmiş. Göletin suyu berrak ve ışık saçıyormuş. Efsanedeki sihirli kaynak tam da karşılarında duruyormuş.
Barbie, “İşte aradığımız su kaynağı bu olmalı,” diye sevinçle haykırmış. Fakat göletin önünde, yaşlı bir kadın suretinde beliren bir peri onları karşılamış. Peri, “Buraya gelenler çoğunlukla kendi menfaatini düşünür. Peki siz niçin geldiniz?” diye sormuş. Barbie, “Ben, krallığımın halkını ve topraklarını susuzluktan kurtarmak istiyorum. Başka bir niyetim yok,” diye yanıtlamış. Peri, Barbie’nin masumiyet ve merhamet dolu bakışlarını görünce gülümsemiş ve “Senin kalbinin temizliği, bu suyu hak ediyor. Al ve krallığına dön,” demiş.
Barbie, yanındaki mataralara kaynak suyunu doldurmuş. Ayrıca perinin verdiği küçük kristal bir şişeyi de özenle saklamış. Dönüş yolunda, zorlu dağları aşarken Barbie’nin cesareti ve ekibin inancı onlara güç vermiş. Krallığa vardıklarında, elde ettikleri sihirli suyu kuruyan nehre boşaltmışlar. Çok geçmeden gök yüzünü kaplayan bulutlar bir anda yağmur indirmiş. Nehir coşmuş, tarlalar suya kavuşmuş. Halk sevinç çığlıkları atmış, yeniden berekete kavuşan topraklar adeta canlanmış.
Bu mucizevi dönüşün kahramanı Barbie, krallıkta büyük bir sevgi ve saygıyla anılır olmuş. Sarayda yapılan şenlikte, herkes güler yüzle Barbie’nin etrafında toplanmış. Küçük kızlar, “Biz de senin gibi cesur ve iyiliksever olmak istiyoruz,” diye Barbie’ye seslenmişler. Barbie onlara nazikçe, “Hepimizin kalbinde bir iyilik kaynağı var. Paylaştıkça çoğalır,” demiş.
O günden sonra Gülistan Krallığı, doğaya ve suya daha da özen göstermeye başlamış. Barbie’nin hikâyesi dilden dile, kulaktan kulağa yayılarak birçok insana örnek olmuş. Bu masal da gösteriyor ki cesaret ve iyilik birleştiğinde, aşılamayacak engel yoktur. Hep hatırlayın sevgili çocuklar: Kalbiniz temiz ve sevgi dolu olursa dünyayı daha güzel bir yere dönüştürebilirsiniz. Böylece Barbie Masalı, gülleri kadar güzel hatıralar bırakıp nesiller boyu anlatılır olmuş.
